മത്സുവോ ബാഷോ

മുളയിലയിൽ
അട പൊതിയുമ്പോൾ
ഒരു വിരൽ കൊണ്ടവൾ
മുടിയൊതുക്കി.

പത്തുമണിപ്പൂക്കൾക്കൊപ്പം
പ്രാതലെത്ര കേമം!

പുറത്തു വന്നിതു കാണൂ,
ഇല്ലായ്മകൾക്കിടയിൽ വിടരും
പൂക്കളുടെ നേര്‌!

ഈ പകലുകൾക്കു നീളം പോരാ-
അത്രയ്ക്കുണ്ടു വാനമ്പാടികൾക്കു
പാടിത്തീർക്കാൻ!

ഒരൂരുതെണ്ടിയാണു ഞാൻ,
എങ്കിലതാകട്ടെയെൻ പേരും-
മഞ്ഞുകാലത്തെ പുതുമഴ ചാറുന്നു.

കേട്ടതാണ്‌, കണ്ടതല്ല-
കമേലിയാച്ചെടി ചാഞ്ഞപ്പോൾ
മഴവെള്ളം ഒലിച്ചിറങ്ങി.

നെല്ലുകുത്തുന്ന പെൺകുട്ടി
വേല തെല്ലു നിർത്തുന്നു
ചന്ദ്രനെയൊന്നു നോക്കുവാൻ.

ബുദ്ധൻ മരിച്ച നാൾ-
ജരയോടിയ കൈകളിൽ
ജപമാലയിളകുന്നു.

എന്നെയനുകരിക്കരുതേ-
ഒരേ മത്തൻ മുറിച്ച
മുറിയല്ല നമ്മൾ.

പൂത്ത വേലിപ്പടർപ്പിനരികെ
നീണ്ടുനീണ്ട വർത്തമാനങ്ങൾ-
വഴിയാത്രക്കാരുടെ ജീവിതാനന്ദങ്ങൾ.

ബുദ്ധൻ പിറന്ന നാളിൽ
ഒരു മാൻകുട്ടി പിറന്നു-
അതും അതുപോലെ.

ഒരു പയർച്ചെടി കാറ്റിലാടുന്നു-
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി പോലും
തൂവിപ്പോവാതെ.

മഞ്ഞുകാലത്തൊറ്റയ്ക്ക്‌-
ഒരുനിറം മാത്രമായ ലോകത്ത്‌
കാറ്റിന്റെ സീൽക്കാരം.

ഒരു തറവാടങ്ങനെ
നരച്ചും വടിയൂന്നിയും-
കുടുംബശ്മശാനം കാണാൻ
പോവുകയാണവർ.

അവിടെയുമിവിടെയും നിന്ന്
ബീവാച്ചിറയിൽ വീഴുന്നു
ചെറിപ്പൂവിന്നിതളുകൾ.

രാവു മുഴുവൻ ഞാനീ
കുളം ചുറ്റിനടക്കുകയായിരുന്നു-
ഈ തെളിഞ്ഞ ചന്ദ്രനൊരാൾ കാരണം.

പരുത്തി പൂത്ത പാടം-
ചന്ദ്രൻ പൂത്ത പോലെ.

നരയോരോന്നു പിഴുതെടുക്കുമ്പോൾ
തലയിണയ്ക്കടിയിൽ
ചീവീടു പാടുന്നു.

ഐസേക്ഷേത്രത്തിനു പിന്നിൽ
വേലിമറഞ്ഞാരും കാണാതെ
നിർവ്വാണം പൂകുന്നു ബുദ്ധൻ.

മുളംകൂമ്പുകൾക്കിടയിൽ
കിഴവൻകിളി പാടുന്നു-
കിഴവനായ്പ്പോയി ഞാൻ.

അമ്പലപ്പറമ്പിൽ
ചന്ദ്രനെക്കാണുന്നവർ-
ഒരു മുഖം പോലുമില്ല
ചേലുള്ളത്‌.

ഇത്തകർന്ന കോവിലിൻ
കരുണമാം കഥ പറയാൻ
കക്ക വാരാൻ മുങ്ങും
ഈയാൾ തന്നെ വേണം.

പിതൃക്കളുടെ നാളാണിന്ന്‌-
കണക്കിൽപ്പെടാത്തൊരാളെപ്പോൽ
തന്നെത്താനോർക്കാതിരിക്കുന്നു ഞാൻ.

ശരൽക്കാലം കനക്കുമ്പോൾ
എന്തു ചെയ്യുകയാണയാൾ?-
എന്നയൽവക്കത്തുകാരൻ.

ശരൽക്കാലരാത്രി-
അതിനെത്തല്ലിപ്പൊടിക്കുന്നു
നമ്മുടെ കൊച്ചുവർത്തമാനം.

പകലത്തു കാണുമ്പോൾ
ഒരു വെറും കീടമീ മിന്നാമിന്നി.

വഴിനടന്നു തളർന്നപ്പോൾ
ഒരു സത്രം തേടി ഞാൻ;
കണ്ടതോ പൂവിട്ട വള്ളിച്ചെടികൾ.

ഗാഢനിദ്രയിലാണു കാട്ടരളി-
അതിന്നാത്മാവൊരു രാപ്പാടി.

ഈ ശരൽക്കാലസന്ധ്യയിൽ
വന്നിറങ്ങുന്നെന്റെ മേൽ വാർദ്ധക്യം-
കാർമേഘങ്ങളെപ്പോലെ, കിളികളെപ്പോലെ.

തേച്ചുവിളക്കിയ അമ്പലക്കണ്ണാടിയിൽ
മഞ്ഞുപൂക്കൾ വിരിയുന്നു.

ഓരോ ദിനവും യാത്രയാണ്.യാത്ര വീടു തന്നെയും.

പഴയ കുളം:
തവളച്ചാട്ടം,—
ജലനാദം.

[തിരുത്തുക]ഏകാന്തവാപി

ലോകാരംഭം മുതൽശ്ശാന്തമായെന്നപോ-
ലേകാന്തവാപിയൊന്നുല്ലസിപ്പൂ.

ഇല്ലൊരനക്കവുമൊച്ചയും-യാതൊന്നു-
മില്ലാതുറക്കമാം ഭദ്രമായി!

മന്ദമിടയ്ക്കൊരിളക്കമതാ,കൊച്ചു-
മണ്ഡൂകമൊന്നതിൽ ചാടിവീണു.

വിവർത്തനം - ചങ്ങമ്പുഴ

കുരുവിക്കുഞ്ഞിനോട്

കലിതരസം പാറിപ്പറന്നു വന്നെൻ-
മലരുകളിൽത്തത്തുന്നൊരീച്ചകളേ,

അയി,കുരുവിക്കുഞ്ഞേ, നീ മത്സുഹൃത്തേ,
ദയവിയലു,കിങ്ങനെ തിന്നരുതേ!

വിവർത്തനം - ചങ്ങമ്പുഴ