സാഫോ

സാഫോ - പൌരാണികഗ്രീസിലെ ഭാവഗായിക. ജനനം ക്രി.മു.610 ലെസ്ബോസ് ദ്വീപിൽ , മരണം ക്രി.മു. 570.

1

ഉയർന്നിട്ടാകട്ടെ പന്തൽ,

പണിക്കാരേ!

ആരിലുമുയരമുള്ളവൻ,

വരാനുള്ളവൻ,

വരൻ!

2

സ്വപ്നത്തിലെന്റെ കവിളുരുമ്മിയല്ലോ

ഒരു പട്ടുതൂവാലയുടെ മടക്കുകൾ:

ദൂരേ, ദൂരേ നിന്നും

എനിക്കു കിട്ടിയ കാതരോപഹാരം.

3

മൃദുലേ,യകലെനിന്നു

നോക്കിനിന്നു ഞാൻ നിന്നെ,

പാടിയും പൂവു നുള്ളിയും

പൂക്കളിൽ വ്യാപരിക്കുന്ന നിന്നെ.

പൊന്നിലും പൊന്നാണു

നിന്റെ മുടിയിഴകൾ,

നിന്റെ ഗാനത്തിനെതിരല്ല

കിന്നരത്തിന്റെ സ്വരവും.

4

ഈ തറിയിലിനി നെയ്യുക വയ്യമ്മേ.

അവനോടുള്ള പ്രേമമെന്റെ കണ്ണു മൂടുമ്പോൾ

കാണുന്നില്ല ഞാനൂടും പാവും.

5

യൗവനമേ, യൗവനമേ,

എന്നെ വിട്ടെങ്ങു പോയി നീ?

ഒരുനാളു,മൊരുനാളുമിനി

എന്നിലേക്കു മടങ്ങില്ല നീ.

6

മാനമിറങ്ങി വരുന്നു കാമൻ,

ചെമ്പട്ടിന്റെ കഞ്ചുകമൂരിയെറിഞ്ഞും...

7

ആപ്പിൾമരത്തിന്നുയരച്ചില്ലയിൽ

വിളഞ്ഞു തുടുത്തൊരാപ്പിൾപ്പഴം-

കാണാതെപോയതോ?

അല്ല, കൈയെത്താതെപോയത്.

8

മാനത്തു വെള്ളി വിതറി

മോഹനചന്ദ്രനെത്തുമ്പോൾ

നാണിച്ചു കണ്ണുപൊത്തുന്നു

നക്ഷത്രങ്ങൾ.

9

വെറും നിശ്വാസങ്ങളെങ്കിലും

അനശ്വരങ്ങളവ,

എന്റെ ഹിതാനുവർത്തികൾ,

എന്റെ വാക്കുകൾ.

10

എന്റെയുടലിന്റെ കെട്ടഴിയുന്നു

പ്രണയത്തിന്റെ വിഷം തീണ്ടിയതിൽപ്പിന്നെ.

11

പ്രണയമെന്റെ ഹൃദയമിളക്കി

മലകളിലോക്കുമരങ്ങളെ

കാറ്റു പിടിച്ചുലയ്ക്കുമ്പോലെ.

12

എന്നെ നേരെ നോക്കൂ, പ്രിയനേ!

ഞാനറിയട്ടെ,

നിന്റെ കണ്ണുകളുടെ ചാരുത!

[തിരുത്തുക]